Dag 3 begon al vroeg. Om 11 uur een wandeldate met Tim Knol. 7 km struinen door Groningen met om de paar kilometer een stop met live-muziek met gasten. Hoe leuk was dat. Echt van genoten.

Na een kort intermezzo bij familie startte ik de avond met Steeby & the Better Days. Steeby is een Groningse rapper die hiphop combineert met jazz en funky invloeden. Erg leuk om naar te luisteren.

Na Steeby ging ik naar Monsieur Doumani uit Nicosia. Nicosia associeer ik meteen met een mandoline. Nou dat cliché klopt niet helemaal. Het was nl een tzouras en deze klonk niet echt zacht. Interessant was het wel.

Van Monsieur Doumani naar de volgende act was letterlijk een kleine stap. In de Akerk trad Latanya Alberto op. Een Nederlandse zangeres. Neo soul gecombineerd met r&b en jazz. Niet onaardig maar niet echt spannend, dit in tegenstelling tot haar outfit.

Robin Kester was de volgende act die ik bezocht. Dit was toch wel één van de positieve verrassingen op ESNS. Wat een heerlijke muziek.

het programma omschreef haar muziek als volgt

Robin Kester’s sound is a dreamy blend of a gentle, beguiling voice and experimentation with retro guitars, vintage synthesizers and an antique vibraphonette.

Het laatste concert op de avond was van The Jordan. De nieuwe band van de voormalige zangers van Caro Emerald, Caroline Van der Leeuw. Lekker in het gehoor liggende popsongs, waar ze zo mee naar het Songfestval kan gaan of de soundtrack van James Bond kan vertolken.