4 dagen ESNS in Groningen. Het moest er een keer van komen. Onderdompelen in al het nieuwe wat Europa te bieden heeft aan popmuziek.

Hoe maak je in godsnaam een keuze uit de honderden artiesten. Het is niet te doen. Het is onmogelijk al die artiesten te bezoeken, bovendien zijn ze voor mij ook een onbeschreven blad. Ik laat me dus maar verrassen, met één kanttekening, ik laat me wel leiden door genres die ik leuk vind.

De eerste artiest die ik zag was Caleb Kunle. Heerlijke soulvolle muziek van deze van oorsprong Nigeriaanse artiest. Een mooi begin van de avond. Alleen jammer van het luidruchtig pratende publiek. Dat zou toch echt verboden moeten worden.

De tweede act die ik bijwoonde was Ayom. Ayom speelde een vrolijke mix van Braziliaanse, Angolese en Kaapverdische muziek, met mediterrane invloeden. De band bracht warmte in de koude Groningse avond.

Na Ayom dook ik nog even de tent ernaast in om een vleugje Merol mee te nemen. Natuurlijk viel ik middenin ‘Hou je bek en bef me’ binnen. Merel wist de tent goed mee te krijgen. Leuk om te zien.

Hierna ging ik naar Jembaa Groove. Het hoogtepunt van de avond. Prachtige dansbare West-Afrikaanse muziek van deze band uit Berlijn. De zaal ging uit zijn dak. De 3 kwartier was te kort voor deze spetterende band.

Na dit hoogtepunt bezocht ik nog even Huize Maas om de Schotse band Gallus mee te maken. Dat was wel een contrast met de vorige band. Maar geinig om even te beluisteren. Gallus heeft inmiddels wel een live-reputatie in Schotland en dat maakten ze zeker waar.

De laatste band die ik bezocht was Takeshi’s Cashew uit Oostenrijk. Een bonte mengeling van krautrock, cumbia en afrobeat.

De nacht was inmiddels begonnen. De vismarkt lag er nat bij. Voelde me weer even 24, maar de realiteit was dat ik net 59 was geworden….